Aνοιχτό το παράθυρο για τις επόμενες νύχτες

χωρίς την ντροπή της πρώτης βίας μετά απο τα πάρτυ.

Στρωμένοι οι δρόμοι με δύναμη , ανυπόμονη χαρά

σαν πεταλούδας όνειρο, σαν βροχή που σκεπάζει μια πόλη.

Τα μάτια, δυο άδεια δωμάτια, κοιτάζουν απο μόνα τους

τις γραμμές απο την πλάτη των όμορφων γυναικών

 που δαγκώνουν τα χείλια τους όταν κανείς δεν τις κοιτάζει.

Ήσυχο βράδυ σαν τη στιγμή πρίν πάρει μπρος η μηχανή

σαν τον ήχο οταν γυρίζει μια σελίδα

 το μόνο που μπορεί στα αλήθεια να γυρίσει πίσω.

Μετά την ανασκαφή στο κέντρο της γης

οι εργάτες γύρισαν ερωτευμένοι.