Σου γράφω μέσα από την φλούδα
του πορτοκαλιού της αϋπνίας.
Μέσα απο τεχνητά δάκρυα
της αδύνατης κόρης του φαρμακοποιού.
Μόλις που ακούγεται η θάλασσα
σαν τσαλακωμένο σεντόνι εραστών.
Σου γράφω μέσα απο κρύσταλλα κλειστών μαγαζιών.
Απο ιπτάμενα εργοστάσια νυχτερινή βάρδια.
Αυτή η πόλη τι όμορφα αραιώνει το κέφι μας.
του πορτοκαλιού της αϋπνίας.
Μέσα απο τεχνητά δάκρυα
της αδύνατης κόρης του φαρμακοποιού.
Μόλις που ακούγεται η θάλασσα
σαν τσαλακωμένο σεντόνι εραστών.
Σου γράφω μέσα απο κρύσταλλα κλειστών μαγαζιών.
Απο ιπτάμενα εργοστάσια νυχτερινή βάρδια.
Αυτή η πόλη τι όμορφα αραιώνει το κέφι μας.